Łuszczyca - leczenie leczniczymi środkami, dietą, objawami

Łuszczyca. Wszyscy bez wyjątku słyszeli o tej chorobie, a niektórzy ludzie znają go z pierwszej ręki. Łuszczyca jest jedną z najcięższych form chorób dermatologicznych, która ma dość szeroko rozpowszechnioną i dużą liczbę form odpornych na terapię. Około 6 % całkowitej populacji planety. Wydawałoby się to nie tyle. Jednak za suchymi statystykami są tysiące prawdziwych ludzi, którzy są zmuszani do życia z rokiem z roku na rok.

Pomimo faktu, że łuszczyca nie stanowi absolutnie żadnego zagrożenia dla życia i ogólnego stanu zdrowia, chorzy ludzie są bardzo obciążani tą chorobą, ponieważ skóra wygląda bardzo niekwestionowana. Często chorzy, nawet przy upalnych pogodach, są zmuszeni nosić ubrania z długimi rękawami, zawstydzają się chodzenie na plaże. Pomimo dość wysokiego poziomu rozwoju współczesnej medycyny, natura występowania takiej choroby jak łuszczyca nie został jeszcze ustalony. Istnieją oczywiście czynniki, które służą jako warunki wstępne dla rozwoju choroby, ale ogólnie przyczyny łuszczycy nadal nie są jasne dla lekarzy.

Jedną z głównych teorii łuszczycy jest hipoteza na temat czynnika genetycznego SO. Z reguły łuszczyca u dzieci poniżej 10 roku życia jest dokładnie dziedziczną postacią choroby - w rodzaju dziecka prawie zawsze można znaleźć względne cierpienie na podobną chorobę. Ale jeśli łuszczyca objawia się w bardziej dojrzałym wieku, lekarze sugerują, że choroba ma inną naturę pochodzenia - bakteryjne lub wirusowe.

Objawy kliniczne łuszczycy

Łuszczyca można łatwo zdiagnozować. Doświadczony dermatolog oparty na badaniu wizualnym łatwo diagnozuje chorobę. Objawy łuszczycy są następujące: osoba chora ma wysypki monomorficzne - grudki (guzki), różną płeć do ich wielkości, które łączą się ze sobą i tworzą tabliczki podane SA. Te płytki nie mają wyraźnej lokalizacji i mogą znajdować się w żadnym miejscu skóry.

Na samym początku choroby wysypki są ograniczone. Wysypki są pojedyncze i zwykle znajdują się w obszarze stawów łokciowych i kolanowych, w skórze głowy, w kępiu itp. Płytki mają bardzo wyraźny kontur, w kolorze różnią się od jasnobrązowego do jasnego - czerwonego. Wewnątrz płytek skóra jest pokryta srebrnymi - białymi łuskami. To oni zeskrobają ich do zdiagnozowania łuszczycy, aby uzyskać triadę:

• Specjalne miejsce.
• Film terminalny.
• Blood Dew.

Tylko w obecności tych trzech terminów lekarze diagnozują łuszczycę u osoby chorego. Dermatolodzy rozróżniają trzy różne etapy łuszczycy:

• Postępowy etap łuszczycy. W tym etapie wzmocniono pierwsze objawy choroby, postępuje choroba, a stan boleśnie się pogarsza.
• Stacjonarny etap łuszczycy. W tym etapie choroba jest w szczycie rozwoju.
• Etap regresji. Na tym etapie łuszczycy objawy choroby choroby spadają, stan osoby chorego znacznie się poprawia.

Każda osoba, która ma łuszczycę, koniecznie przechodzi wszystkie trzy etapy choroby. Jeśli jednak choroba zostanie zdiagnozowana w czasie, a leczenie jest przepisywane w odpowiednim czasie, wówczas czas trwania drugiej fazy (stacjonarny) jest możliwy do zmniejszenia do zera.

Oprócz stadiów łuszczycy istnieje inny rodzaj kwalifikacji tej choroby. Przez lokalizację i rodzaj wysypki łuszczyca jest podzielona na:

• Zwykła łuszczyca płytki.
• Łuszczyca wystająca. Ten rodzaj łuszczycy różni się od zwykłego wyglądu tym, że oprócz zwykłych wysypek płytki nazębnej na obrazie klinicznym przebiegu choroby występuje wyraźna reakcja zapalna skóry. Na skórze pojawiają się migające łuski podczas odsłonięcia, którą otwiera się jasna - różowa mokra powierzchnia.
• Kolejna łuszczyca. Na obrazie klinicznym przebiegu tej postaci choroby, oprócz tabliczek, na skórę wpływają stawy. Mówiąc prosto, ta łuszczyca jest połączeniem łuszczycy i zapalenia stawów. Nasilenie tej choroby może być bardzo różne - od słabej stawu poszczególnych stawów i rzeczywistych zmian uogólnionych, prowadzących do niepełnosprawności pacjentów.
• Pustulenia łuszczyca. W przypadku tego rodzaju łuszczycy wpływa to dłonie i podeszwy. Ta forma łuszczycy jest uważana za jedną z najcięższych. Jeśli zmiana tego rodzaju łuszczycy jest rozległa, osoba chora ma znaczny wzrost temperatury ciała, znaczące pogorszenie ogólnego stanu zdrowia osoby chorego, zmiana wzoru krwi - wzrost ESR. Na tle jasnego rumienia występują małe krosty, które powodują uczucie spalania i bolesne odczucia podczas dotykania. Takie ogniska uszkodzenia skóry zajmują bardzo obszerny obszar i przynoszą wiele niewygodnych odczuć chorym. Gdy te dotknięte obszary skóry łączą się w obszerne ogniska, a naskórka jest odłączane, w wyniku czego rozwija się ciężka postać erythrodermy.
• Najczęstszą jest ograniczona łuszczyca krosta. W tej formie choroba nie jest zbyt obszerna, zlokalizowana głównie w zakrętach łokciowych, na podeszwych i dłoniach. Jednak pomimo faktu, że przebieg tej formy choroby jest łatwiejszy, charakteryzuje się częstymi i uporczywymi nawrotami. Ponadto właśnie dla tej formy łuszczycy bardzo często prowokującym czynnikiem jest kontakt z różnymi chemikaliami występującymi w życiu codziennym.
• Łuszczycowa erythroderma. Ta forma łuszczycy ma również ciężką postać kursu i rozwija się stopniowo, w wyniku postępu łuszczycy. Skóra jest spuchnięta, czerwona, z wyraźnymi oznakami ciężkiego procesu zapalnego. Jeśli choroba nie jest leczona, chory może mieć objawy takie jak: gorączka, zwiększenie węzłów chłonnych, upośledzone funkcjonowanie układu sercowo -naczyniowego, wypadanie włosów, zmiana normalnych wskaźników krwi.

U dzieci najczęściej lekarze diagnozują łuszczycę fałd. Również łuszczyca fałd jest często obserwowana u osób z cukrzycą. Pociski zmian łuszczycowych znajdują się pod gruczołami sutkowymi, w pachwinie, w fałdach szyjki macicy i zagłębieniach pachowych, pod kolanami i w zakrętach łokciowych. Granice wysypki są ostro zarysowane, same zmiany mają bogaty różowy kolor, lekko odrywać. Oznaki łuszczycy są bardzo specyficzne-trudno je z czymś pomylić.

Dieta dla łuszczycy

Osobno należy mówić o tak znaczącym czynniku, jak dieta osoby z łuszczycą. Chociaż niewiele osób wie o tym, w jakiejkolwiek formie łuszczycy, czynnik alergiczny jest koniecznie obecny. Właśnie dlatego wszyscy pacjenci z łuszczycą w celu udanego leczenia łuszczycy są po prostu zobowiązani do obserwowania specjalnej diety, która eliminuje stosowanie produktów zawierających alergeny i mogą prowadzić do zaostrzenia przebiegu choroby. Dieta na łuszczycę jest jednym z elementów udanego leczenia łuszczycy.

Dieta powinna być starannie przemyślana i zrównoważona. Dieta powinna być kompletna, dość cenna energetycznie, zawierać wymaganą ilość białek, tłuszczów i węglowodanów. W końcu odżywianie w diecie nie powinno być gorsze - organizm powinien otrzymać wszystkie składniki odżywcze, witaminy i elementy śladowe niezbędne do normalnego funkcjonowania.

Jednak, jak wspomniano powyżej, z diety konieczne jest całkowite wykluczenie wszystkich substancji, które w taki czy inny sposób mogą powodować reakcje alergiczne ciała. Poniżej znajduje się lista produktów, które najczęściej powodują alergie:

• Owoce cytrusowe. Wszystkie owoce cytrusowe, bez wyjątku, czy to pomarańcze, cytryny czy grejpfruty, są najsilniejszymi alergenami. Osoby cierpiące na łuszczycę powinny wykluczać owoce cytrusowe w dowolnej formie, nawet w postaci przywróconych soków.
• Jaja kurczaka często również powodują reakcje alergiczne u ludzi. Jeśli chore jest trudne, że bez jaj można z powodzeniem zastąpić je przepiórką. Jaja przepiórcze nie powodują reakcji alergicznych.
• Mleko całej krowie. Zastosowanie mleka całej krowie może prowadzić do pogorszenia się w stanie zdrowia pacjenta z ludzką łuszczycą. Jednak produkty mleczne nie mogą być całkowicie wykluczone z diety, ponieważ zawierają one dużą liczbę przydatnych elementów śladowych. Wystarczy wymienić pełne mleko produktami kwaśnymi.
• Staraj się nie jeść warzyw i owoców zawierających czerwony pigment - pomidory, truskawki, wiśnie, czerwona pieprz. Pacjenci z łuszczycą dla osób tych owoców i warzyw można spożywać dopiero po przejściu leczenia termicznego.
• Konieczne jest również wykluczenie wszystkich ostrych, tłuszczowych, smażonych i wędzonych potraw z diety.
• Musimy także unikać jedzenia grzybów w dowolnej formie - zup grzybowych, sosów, smażonych i marynowanych grzybów.
• Podczas gotowania chorzy ludzie powinni odmówić używania pikantnych przypraw i dużej ilości soli stołowej.
• Nie zaleca się również jedzenia różnych sosów - majonezu, keczupu, musztardy. Najlepiej jest zastąpić je kwaśną śmietaną, która przyniesie zdrowie znacznie większe korzyści.

Lepsze jest zjedzenie całej żywności w postaci pieczonej, gotowanej lub duszonej. Odżywianie powinno być ułamkowe - jedzenie należy przyjmować w małych porcjach, ale częściej niż zwykle - 5-7 razy dziennie. Przepełnienie nie tylko powoduje nieprzyjemne odczuwanie nasilenia w żołądku, ale może również prowadzić do pogorszenia w stanie pacjenta z łuszczycą.

W okresach znacznego zaostrzenia choroby bardzo przydatne jest przeprowadzenie dni postu. Jednak w żadnym wypadku pojęcia „dnia rozładunku" z koncepcją „oczyszczania ciała" nie można pomylić. W dni rozładunku należy spożywać tylko jeden rodzaj produktu na żywność. Może to być kefir, jabłka lub gotowane ryby. Nie organizuj więcej niż jeden dzień postu w tygodniu.

Leczenie łuszczycy za pomocą środków ludowych

Leczenie łuszczycy powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą dermatologa. Każdy lek na łuszczycę powinien być stosowany wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza i ściśle zgodnie z schematem schematu leczenia. Oprócz oficjalnej medycyny istnieje ogromna liczba tradycyjnych recept na leki, które pozwalają szybko i skutecznie ułatwić przebieg choroby i poprawić studnię chorego. Poniżej znajdują się najskuteczniejsze metody, ale bez względu na wybrany przepis, koniecznie skonsultuj się z lekarzem przed jego użyciem.

Często stosowanie leków leków pozwala usunąć wszystkie przejawy łuszczycy i osiągnąć trwałą remisję przez wiele lat. Nie denerwuj się jednak, jeśli pierwszy wybrany przepis nie pomaga. Nawet w medycynie oficjalnej wybrany jest indywidualny schemat leczenia dla każdego chorego. To, co jest skuteczne dla jednej osoby, może nie mieć żadnego efektu terapeutycznego dla innego pacjenta.

W przybliżeniu to samo dzieje się w przypadku leczenia tradycyjnymi przepisami na leki. Jeśli pacjent z łuszczycą jest możliwy w domu, ale będziesz musiał wypróbować kilka sposobów. Jeśli jedna metoda nie pomogła chorej, musi wypróbować inną. Z reguły pacjent koniecznie znajduje przepis, który mu pomoże. Nie liczą również na osiągnięcie natychmiastowego wyniku - po pierwszej procedurze nie zobaczysz. Nie rzucaj leczenia, który rozpoczął się po 1-2 aplikacjach. Idź całkowicie co najmniej jeden kurs. Jednak z reguły widoczna poprawa następuje po 10–15 dniach.

Złożone środki pomogą zwiększyć skuteczność leczenia. Na przykład użycie zewnętrznego jest bardzo skutecznie połączone z użyciem środków zewnętrznych. Ponadto w trakcie leczenia metodami ludowymi konieczne jest obserwowanie diety terapeutycznej, przyjmowanie stymulujących leków i prowadzenie zdrowego stylu życia. Jest to zintegrowane podejście, które pomoże choremu osiągnąć najlepsze wyniki leczenia.

Dobrym lekarstwem na łuszczycę są nasiona lnu. Wlew nasion lnu pomoże w dużej mierze usunąć objawy kliniczne łuszczycy po 5 do 7 dniach. Aby przygotować infuzję, musisz zasnąć w emaliowane naczynie z jedną łyżką nasion lnu, wlać ją jedną szklanką wrzącej wody, owinąć ręcznikiem i pozwolić mu na jeden dzień. Następnie infuzja musi zostać zagotowana i natychmiast usunięta z pożaru, ale w żadnym wypadku nie dopuściła się wrzenia. Po ostygnięciu wlewu należy go odfiltrować za pomocą tkanki gazy. Weźmy wywar rano, na pusty żołądek, po wypiciu węgla aktywowanego, z prędkością jednego tabletki na 10 kilogramów masy. Podczas leczenia pacjent powinien całkowicie wykluczyć z diety stosowanie kawy i produktów zawierających kofeinę. Przebieg leczenia łuszczycy za pomocą infuzji siemy lnianej powinien trwać co najmniej 20 dni. Ta metoda jest bardzo dobra w przypadkach, w których musisz jak najszybciej pozbyć się tabliczek. Jednak w żadnym wypadku nie powinieneś zatrzymać przebiegu leczenia z wyprzedzeniem, bezpośrednio po wyeliminowaniu zewnętrznych objawów choroby.